اسلوموشن احتمالا تنها یک معنایِ تحت الفظی دارد که همه با آن آشنا هستیم، و آن چیزی نیست جز حرکت آهسته.
اما به نظرِ من اسلوموشن کردنِ ویدیو، همان دِق دادن و جان به لب کردنِ مخاطب است، خصوصا این که گاهی از افکتِ سوپراسلوموشن استفاده می شود یعنی شما سکانس های مشخصی از یک فیلم را به صورتِ فرا آهسته تماشا می کنید دقیقاً مثلِ صحنه های خیره کنند فیلمِ Inception که در آن کریستوفر نولان، سکانس هایی که مرتبط با ایستادن یا به کندی سپری شدنِ زمان بود را با همین افکت پیاده کرد و استادانه به تصویر کشید.
البته اگر قصد دارید معنای واقعیِ این که اسلوموشن چیست را بفهمید، پیشنهاد می دهیم به سراغِ سری فیلم های ماتریکس بروید، چرا که شاید جزء معدود آثار سینمایی باشد که این افکت را به صورتِ حرفه ای و به جا آن هم با استفاده از تکنیکِ گرفتنِ تصاویرِ پی در پی با سرعتِ بالا و در کنارِ هم قرار دادنِ این عکس ها، سکانس های حرکت آهسته بی بدیلی را در تاریخِ سینما خلق کرده است.
در حقیقت اسلوموشن، حُقه ای است برای اثرگذاری بیشتر بر روی مخاطب و تاکید بر روی این موضوع که، صحنه ای که در حالِ تماشایِ آن هستید، به قدری اهمیت دارد که باید به صورتِ آهسته و با جزئیاتِ تمام دیده شود، پس همه تمرکز و حواسِ بیننده جمع می شود تا مبادا مفهوم و معنایی که کارگردان قصدِ رساندنش را دارد از دست بدهد.
مردی که برای ما تعریف کرد اسلوموشن یعنی چه!
احتمالا حالا دیگر می دانیم که اسلوموشن چیست، اما آیا از نحوه شکل گیری این افکتِ اثرگذار هم اطلاعاتی دارید؟
در سالِ 1900 یک کشیشِ اتریشی به نامِ آگوست ماسگر توانست اختراعی بکند که حالا، بعد از گذشتِ چیزی حدودِ 200 سال، هنوز که هنوزه به صورتِ پیوسته در صنعتِ فیلم سازی از آن استفاده می شود. ماسگر به پشتوانه دانشی که پیش از کشیش شدنش در حوزه علوم فیزیک به دست آورده بود و احتمالا اطرافیانش او را بیشتر به عنوانِ یک دانشمندِ فیزیک میشناختند تا یک مردِ خدا، یک مکانیزمِ هم گام سازیِ آئینه ای اختراع کرد که قابلیتِ این را داشت فیلم هایی که با 32 فریم در ثانیه ضبط شده بود را به صورتِ آهسته به همه نشان بدهد.
ماسگر موفق شد در سال 1904 اختراعِ خودش را ثبت کن و حقِ مالکیتِ معنوی را برای این دستگاهش بگیرد. اما تازه بعد از 3 سال یعنی در سالِ 1907 یک سینما دارِ اهلِ اشتایرمارک به نامِ لوفلرکه از قلبِ پایتختِ این استان یعنی گراتس آمده بود، به وسیله پروژکتورِ ساخته دستِ خودش، افکتِ اسلوموشن فیلم را واردِ عظمتِ پرده های سینما کرد.
احتمالا پس از ماسگر، لوفلر دومین نفری در آلمان بود که با تمامِ وجود فهمید اسلوموشن چیست و تا چه اندازه می تواند دنیایِ اندکی یک نواخت شده و بی روحِ سکانس فیلم ها را، به صورتِ حیرت آوری آهسته و اثرگذار تر بکند.
اسلوموشن، پیش از اختراعِ دستگاه ماسگر
درست است که همه چیز هایی که تا به این جا گفتیم؛ شروعِ اسلوموشن فیلم در دنیایِ هنرِ هفتم بوده است، ولی به معنای این نبود که اسلوموشن، پیش از این در جهانِ هنر های نمایشی استفاده نمی شده است!
مردمِ ژاپن، در دسته مللی قرار می گیرند که دارایِ با ریشه ترین و اصیل ترین فرهنگ های هنری دنیا هستند. آن ها از این افکت در قرن هایی خیلی پیش تر از اختراعِ دستگاهِ ماسگر، در کهن ترین نوعِ تاتر های موجودِ خودشان در دنیا یعنی، شیوه noh(نو) به صورتِ لایو بر روی صحنه استفاده می کردند. تاتر های موسیقی محوری که بدونِ وجودِ ماسک های چوبی بر روی صورتِ بازیگران و انجامِ اکت های به شدت آهسته، قابلِ اجرا نیستند.
البته شاید در نگاهِ اول با دیدنِ چهره بازیگران و آن صدای مهیب و لحنِ زبانِ ژاپنی که به خودی خودش می تواند ترسناک باشد، این نوع از هنرِ نمایشی را مخوف جلوه بدهد، اما قطعا نمی توانیم منکرِ پیشتازیِ ژاپنی ها در استفاده از افکتِ اسلوموشن فیلم و نمایش آن هم به صورتِ زنده شویم. احتمالا آن ها بهتر از هرکسی می دانند که مفهومِ اسلوموشن چیست چون دیدنِ این سبک از تاتر که به شدت هم محبوب است، واقعا صبرِ ایوب می خواهد!
اسلوموشن کردن فیلم چطور اتفاق میوفتد؟
اسلوموشن دیگر امروزه، افکتی نیست که نشود به راحتی در هر اپ و نرم افزاری پیدایش کرد. اصلا گاهی حتی نرم افزار هم لازم ندارید و اگر گوشیِ هوشمند با دوربینِ قدرتمند در دست داشته باشید، می توانید به راحتی از اول فیلم را با حالتِ اسلوموشن ضبط کنید و دیگر دغدغه اعمالِ این افکت به وسیله نرم افزار هایی هایی مثلِ پریمیر و داوینچی و حتی اینشات را نداشته باشید.
سونی، اولین کمپانی بود که این انقلاب را در دوربین های فیلم برداری موبایل آغاز کرد و الحق هم کسی نمی تواند منکرِ پیشتازی اش در این زمینه بشود. بعد از سونی، سامسونگ با الهام گرفتن از این ایده، افکتِ حرکت آهسته را به عنوانِ یک قابلیتِ جدید واردِ گوشی های گران قیمتِ پرچمدارش کرد. اما در هر صورت، اگر هزینه ای را که باید برای خریدِ یک دوربینِ فوق حرفه ای و قدرتمند که قابلیتِ اسلوموشن کردن فیلم را دارد، ندارید، می توانید یا از مجموعه های حرفه ای ساخت و تولیدِ فیلم ها و تیزر های استودیویی، که ذاتاً فیلمبردار و عکاس متولد شدند استفاده کنید دقیقا مثلِ مجموعه اکستون استودیو، یا این که سری به برنامه های ویرایش و تدوینِ فیلم که بالاتر به حرفه ای ترین هایشان در زمینه اجرایِ افکت حرکت آهسته و کنترلِ سرعت اشاره کردیم بزنید.
ختمِ ماجرا
به عنوانِ جمع بندی باید بگوئیم که اگر به عنوانِ یک کارگردان و تدوین گر، با علمِ کامل به قدرتِ اثرگذاری افکت اسلوموشن؛ در کارهایتا استفاده کنید، می توانید به صورتِ شگفت آوری بر روی مخاطبان خود تاثیر مثبت بگذارید.
گاهی پیش می آید که فیلم ساز ها صرفا برای آن که در حالِ ساختنِ یک سریال و یا فیلمِ بی محتوا هستند، برای وقت کُشی از این افکت استفاده می کنند که البته اگر نخواهیم اغراق کنیم، باعثِ حالت تهوعِ بیننده می شوند. اگر می خواهید حرفم را با تمامِ وجود لمس کنید، شما را به دیدنِ چند قسمت از سریالِ فاخرِ دل، به کارگردانی منوچهر هادی دعوت می کنم!
مثلِ همیشه از شما ممنونیم که این مقاله را تا انتها خوانید و اگر نظر یا ایده جدیدی برای موضوعاتِ بعدی سایتِ اکستون استودیو داشتید، سخاوتمندانه در بخشِ کامنت ها ابراز کردید.
