دوربین های فول فریم با دوربین کراپ سنسور، هرکدام برای انجامِ پروژه هایی خاص، ساخته و پرداخته شده اند.
اما این یعنی شما با یک دوربین کراپ، نمی توانید هیچ کدام از کار هایی که با فول فریم انجام می دهد را عملی کنید؟
البته که می توانید؛ فقط باید قبلش بدانید که هر کدام از این دوربین ها اغلب در چه شرایطی استفاده می شوند، تفاوتشان در چیست و البته چه نقاطِ مشترکی دارند. برای پاسخ به تمامِ این پرسش ها، مثلِ همیشه اکستون استودیو بهترین مشاورِ شما خواهد بود.
با دوربین های فول فریم آشنا شوید
قبل از هر چیزی اول بدانید که وقتی درباره تفاوت دوربین فول فریم و کراپ صحبت می کنیم، منظورمان دقیقا تفاوتِ آن ها در اندازه سنسور هایشان است.
از لحاظِ فاکتورِ جمع و جور بودن هم دوربین کراپ سنسور معمولا اندکی وزنش کم تر از فول فریم است.
دوربین های فول فریم همان طور که از نامشان پیداست، به هنگامِ عکاسی یا فیلمبرداری، باز ترین کادرِ ممکن را در اختیارِ شما قرار می دهند چرا که اندازه سنسورِ آن ها 36 میلی متر در 24 میلی متر است.
اگر بخواهیم یک مثال برایش بزنیم می توانیم او را به یک قابلمه نرمال تشبیه کنیم که حجمِ قابلِ توجهی برنج درونش جا می گیرد. این را هم می دانیم که هرچه قدر حجمِ یک قابلمه بیشتر باشد، در نتیجه برنج ها هم از حالتِ فشردگی خارج شده و نتیجه کار این می شود که برنجِ ما با کیفیتِ بالا تری آماده سرو خواهد بود.
پس با همین مثال متوجه می شویم که فول فریم ها به علتِ سنسورِ بزرگترشان، کیفیتِ عکس را در هنگامِ زوم شدن پائین نمی آورند و حتی در شرایطِ کم نور عکس العملِ قدرتمندی دارند.
دوربین کراپ سنسور دقیقا چیست؟
اگر فیلم های دوربینِ ایستمن کداک را دیده باشید، کاملا متوجه اندازه سنسورِ دوربین های کراپ می شوید.
این دوربین ها برعکسِ فول فریم ها، یک کادرِ بریده شده دارند. همین هم باعث می شود برای مثال اگر بخواهید در همان فاصله مشخصی که از فول فریم استفاده می کنید این بار با دوربین کراپ یک عکسِ قدی از دوستتان بی اندازید، از کمر به پائینش در کادر کراپ می شود چون زاویه دیدِ شما محدود تر می شود. اندازه سنسور در این دوربین ها 24 میلی متر در 16 میلی متر است.
مثالِ قابلمه معمولی که به دوربین های فول فریم تشبیه کردیم را یادتان هست؟
حالا همین مثال را در سایزِ کوچکتر به دوربین کراپ سنسور نسبت می دهیم. یعنی الان یک قابلمه شیر داغ کن را تصور کنید که حجم کمتری از مواد درونش جا می گیرد. این را هم فراموش نکنید که اغلب قیمتِ دوربین کراپ از فول فریم پائین تر است.
خب! حالا شما دیگر، هم می دانید دوربین کراپ سنسور چیست، هم با سایزِ سنسورِ فول فریم ها آشنا شدید. پس به نظر می رسد الان برای آشنایی با کاربردِ هر یک از این دوربین ها در صنعتِ عکاسی، آمادگیِ کامل داشته باشید.
کاربرد دوربین های فول فریم در عکاسی
سنسورِ این دوربین ها به علتِ بزرگی قابلِ توجهشان، نورِ بیشتری را به خود جذب می کنند. پس در نتیجه عملکردِ ISO در نوعِ فول فریم ها بهتر است و لازم نیست ایزو آن را بیشتر کنیم.
مسئله دیگر در این سبک از دوربین ها، داستانِ عمقِ میدان است. فول فریم ها در سوژه هایی که عمقِ میدانِ کمی دارند، بهترین عمل کردی که در ذهنتان ممکن است را از خود نشان می دهند.
مثلا در سبکِ پرتره که عمقِ میدان کم است، در عکاسی تجاری و تبلیغاتی یا عکس گرفتن از یک بشقابِ پر از غذا و به صورتِ کلی هر سوژه ای که نیاز به پس زمینه بوکه (محو) داریم، بی نقص کار می کند.
در ژانرِ عکاسی معماری و مستندِ شهری نیز، این دوربین ها با فریمِ عریضشان به کمکِ شما خواهند آمد. در این مدل از دوربین ها، سوژه به شدت شارپ و شفاف است. برای همین حتی در زمانی که نور پردازی استانداردی نداشته ایم، پس از زوم کردن روی سوژه، درصدی از کیفیتش کم نمی شود و تازه می توانیم او را با جزئیاتِ بیشتر برانداز کنیم.
جهانی که دوربین کراپ سنسور در آن پادشاهی می کند
در دوربین های کراپ فریم تقریبا شما تمامِ کار هایی که با فول فاکتور می خواستید انجام بدهید را می توانید عملی کنید اما با اندکی سطحِ کیفی کمتر.
البته شاید در نگاهِ اول این تفاوت چنان فاحش و قابلِ درک نباشد، اما به محضِ زوم کردن روی سوژه ای که با دوربین کراپ سنسور شکارش کرده اید، متوجه کاهشِ رزولوشنِ آن نسبت به دوربین های فول فریم خواهید شد.
اما در هر صورت، این باعث نمی شود که ما کراپ سنسور ها را کمتر از دوربین های فول فریم دوست داشته باشیم، چرا که هر کدام در سبکِ خود، سرآمد و پرچم دار هستند. نیکون D7500 ، کاندیدایِ بهترین دوربین کراپ سنسور است و خیلی از عکسانِ ژانرِ ورزشی را به خود ترغیب می کند.
به صورتِ کلی این دوربین در شکارِ سوژه های خبری، عکاسی از کنسرت، تئاتر و حیاتِ وحش، بهترین انتخابِ یک آرتیست خواهد بود.
آخرش تفاوت دوربین فول فریم و کراپ در چیست؟
البته ما تا همین جا هم داشتیم تفاوت دوربین فول فریم و کراپ را برای شما بر می شمردیم، اما ممکن است حالا به این اندیشه عمیق افتاده باشید که اگر قصدِ خرید دوربین دارید، پس حتما فول فریم ها بهترین گزینه هستند؛ چرا؟ چون اول از این که میدانِ دیدِ وسیعی دارند، دوم این که رزولوشنِ نهایی کار بالاتر می رود.
اما باید بدانید که فول فریم ها علاوه بر این که وزنِ بیشتری نسبت به کراپ فاکتورها دارند (به علتِ بزرگی سنسور)، هزینه نهایی خرید و لنز های گران تری هم به شما تحمیل می کنند. این در صورتی است کراپ ها چندان لوس نیستند و با هر لنزی قابلِ استفاده اند.
از طرفی قیمت و وزنشان هم کمتر است و نکته قابلِ توجه این جاست که نتیجه نهایی آن ها، پا به پای فول فریم ها با کیفیت و قابلِ احترام است.
پس اصلا فکرِ این که کدام یک از این دو بهتر است را از سر بیرون کنید چون هر کدام از این ها در ژانر های مختلف فعالیت می کنند و نیاز های متفاوتی را رفع می کنند. اصلا این مقایسه مثلِ این است که بگوئیم آب بهتر است یا غذا.
صحبتِ پایانی
پیشنهادِ اکستون استودیو به شما این است که اگر در شروعِ مسیرِ عکاسی و فیلمبرداری هستید، ولاگ ضبط می کنید و تولید محتوایِ ویدیوییِ حرفه ای انجام می دهید ولی از طرفی بودجه زیادی ندارید، روی دوربین های کراپ سنسور حساب باز کنید.
به شما اطمینان می دهیم که نتیجه کار، به نسبتِ هزینه ای کرده اید، شگفتی ساز خواهد بود.
